Ημέρα Δεύτερη, Χιόνι !?!?

Το πρώτο βράδυ στον καταυλισμό των εκθετών του αγώνα ήταν ένα τρελό βράδυ.
Μου δόθηκε η εντύπωση ότι η πλειοψηφία των ατόμων που βρίσκονται εδώ, ήρθαν για το πάρτι. Ναι, έτσι πέρασα όλο το βράδυ στο αυτοκινούμενο, ώσπου κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι κάποιος κοιμόταν κάτω στις λάσπες, δίπλα στις μοτοσικλέτες μας και ένας σεκιουριτάς τον τραβούσε από τα πόδια. Δεν είχα φανταστεί ότι σε έναν αγώνα εντούρο θα ζήσω τέτοιες σκηνές απείρου κάλους που ούτε στις μοτοσυγκεντρώσεις μας δεν βλέπεις.
Είχε προηγηθεί και ενα αλλο σκηνικό που μου χάλασε τη διάθεση, μας κλέψανε μέρα μεσημέρι το ενα απο τα δυο ποδήλατα που φέραμε εδώ για τις μετακινήσεις μας, το Canondale Lefty μου έκανε φτερά, κρυμμένο πίσω από το αυτοκινούμενο στις 3 το μεσημέρι. Με όσους γνωρίζομαι και στο facebook θα ξέρετε ότι δεν έχει περάσει δίμηνο απο την φορά που μου κλέψανε και τα σώβρακα στην Ιταλία, δε με παει.
Στο ψητό λοιπόν τώρα. Νωρίς το πρωί, κοιτώντας το σκηνικό με τον τρελό μεθυσμένο που κοιμόταν στην λάσπη είδα χιόνι. Αφού δεν είχα πιει και γενικά με τα ναρκωτικά δε το ΄χω, είπα θα κοιμάμαι, οπότε πήγα και πλύθηκα, όμως το χιόνι έμεινε να πέφτει παχύ και μετά το πλύσιμο. 30 Μαΐου, στα 900 μέτρα υψόμετρο έριχνε χιόνι που μόνο στο φαλακρό έχω δει σε πάχος. Φυσικά το έστρωσε μέσα σε λίγα λεπτά παρ΄όλο που από την ώρα που ήρθαμε έβρεχε και παντού υπήρχε λάσπη, πάνω της άρχισε να εμφανίζεται ένα παχύ στρώμα χιονιού. Σε λίγες ώρες το είχε καλοστρώσει και πολλές απο τις τέντες των εκθετών άρχισαν να σπάνε, προκαλώντας γενική αναστάτωση.

Ο αγώνας από δύσκολος έγινε αδιανόητα σκληρός. Όλο αυτό το βουνό χιονισμένο δεν θα ήθελα να το ανεβώ για κανένα λόγο, πόσο μάλλον κυνηγώντας χρόνους.
Ο Αντρίκος φάνηκε να μην πτοείται. Το έχουμε γενικά με το χιόνι και είχαμε αρκετές φορές την ευκαιρία να οδηγήσουμε φέτος σε αυτό οπότε γενικά δεν ήταν κάτι άπιαστο το να κάνει καλό χρόνο στον πρόλογο έτσι.

Η ώρα που έπρεπε να είναι στην γραμμή εκκίνησης ήταν 2.45 το μεσημέρι. Πολύς κόσμος, και εκκίνηση ανά 20 ''. Κάποια στιγμή, και αφού έχουμε ρωτήσει την οργάνωση για το αν υπάρχει κάποια αλλαγή στο πρόγραμμα, ο Αντρέας ήρθε και μας είπε ότι μπαίνουν χύμα αφού παρατήρησε νούμερα συμμετοχής μετά απο το δικό μας να πηγαίνουν προς την γραμμή εκκίνησης.

Αυτό που είχε γίνει είναι ότι οι κριτές αναγκάστηκαν λόγω καιρικών συνθηκών να αλλάξουν την διαδικασία όπως μπορούσανε εκείνη τη στιγμή. Ο Αντρέας ντύθηκε και έτρεξε να προλάβει, μετά από λίγο ο αγώνας ακυρώθηκε για εκείνη την ημέρα λόγο ομίχλης οπότε δεν προλάβαμε να τρέξουμε. Υπήρξε γενική αναστάτωση και τρομερό άγχος από όλους. Ένας χρόνος στον πρόλογο είναι δύσκολη κατάσταση για αυτόν το αγώνα.

Η υπόλοιπη μέρα εξελίχθηκε δύσκολη. Κρύο, ομίχλη, υγρασία, νεύρα, ένταση άλλα και καλή παρέα, φιλικό κλίμα, καλό φαγητό μας βοήθησαν να ξεπεράσουμε τα πάντα. Άλλωστε, εμείς τα τυπάκια της North απο κάτι τέτοια δε μασάμε, μέχρι και με τον κουβά νερό κουβαλήσαμε για το μπανάκι μας το βράδυ στο αυτοκινούμενο.

Σε αναμονή των εξελίξεων για την επόμενη μέρα από τους διοργανωτές λοιπόν και απόλαυση ενός καταπληκτικού βραδινού, χιονισμένου, Αλπικού τοπίου.
To Erzberg ντυμένο στα λευκά, προκαλεί δέος και στον πιο έμπειρο αναβάτη εδώ πέρα.